Vanmorgen gingen we bezoek krijgen van 'een boekske' voor een artikel en omdat het zo warm was, kochten we nog snel snel een stuk watermeloen in een winkel vlakbij. Kwestie van die mensen iets fris te kunnen aanbieden.
Bij thuiskomst bleek de watermeloen zelf ook wat last te hebben van de warmte. Je hebt het vast ook al wel voorgehad, zo ééntje dat iets te zacht is om op te eten. Er waren twee opties: teruggaan naar de winkel om te reclameren, of er iets anders van maken.
Het werd het laatste. We haalden de pitjes er uit en gooiden alles samen in de keukenrobot, met wat tomaten. Deze laatste hoef je niet te pellen, gewoon mee mixen. Het mag ook al eens gemakkelijk zijn.
Nadien nog wat peper toevoegen et voilà: gazpacho van watermeloen.
Zet dit een aantal uren in de koelkast en serveer dan met een beetje basilicum er op. Yummie!
Er was nogal veel soep, dus hebben we ook maar ineens ijsjes van gemaakt. Gezond én lekker. Effenaf ook schoon van kleur.
O ja, we deden ook gazpacho in ijsblokvormpjes. Tof voor in een punch, maar ab-so-luut geen zicht in een glas water. Het wordt dan een beetje onappetijtelijk door de 'pulp'. Hiervan heb ik geen foto gamaakt dus.
Smakelijk!
Natuurlijk was de gazpacho nog niet klaar toen de journalist en de fotograaf arriveerden, ze kregen een stuk kaastaart (overschotje van de workshop gisteren). Ook fris en lekker.