Vorige week vond ik in een tweedehandswinkel een naald met rood plastieken handvat en schroefje. Er zaten nog twee extra naalden bij met verschillende dikte.
Mijn hart maakte een sprongetje: een punch needle!
Nu ben ik de laatste tijd nogal bezig met de punch needle techniek die ineens heel hip was en overgewaaid kwam uit Amerika. Daar schreef ik al over.
Dat komt doordat daar een zekere Amy Oxford zo slim geweest is om deze hele oude techniek nieuw leven in te blazen en een handige naald ontwierp. Voor de rest geeft Amy punch needle lessen en maakt verder niet zo'n mooie dingen vind ik, maar ze is wél zo slim geweest om een paar creatievelingen via social media reclame te laten maken voor haar naalden. Mét succes.
Het inrijgen van zo'n punch needle is een beetje gedoe, zeker de oude (of plastieken die je in de handel koopt), dan heb je een inrijghulp nodig, maar Amy heeft dit zeer vereenvoudigd met haar naalden.
Daarom heb ik besloten om haar (best prijzige) naalden in te voeren om mijn workshops te geven én te verkopen in de webshop. Ook omdat ze dikke naalden heeft waarmee je grotere ontwerpen kan maken.
Ondertussen heb ik een 'vintage' punch needle. En dat werkt prima.
Afin, zelfs zo'n oud, onhandig in te rijgen naaldje ontdekken maakte me blij.
Deze naalden kan je gemakkelijk wisselen om te variëren met draaddikte. Ik gebruikte dunne katoen voor dit werkje.
De stof is een soort grof geweven natuurvezel.
Door te wisselen tussen voor-en achterkant kan je spelen met hoogtes. De kant waarop je borduurt is eigenlijk de achterkant, maar geeft ook een mooi, glad effect waardoor je beter fijne tekeningen ziet.
De bloemen zelf borduurde ik via de andere kant, waardoor ze wat hoger komen.
Dit is dus 'eigenlijk' de goede kant:
Zo zie je duidelijk de lusjes.
En klaar!
