Afgelopen vrijdag was ik in Maastricht, met Leen. Omdat het kon.
We lunchten er bij Café Zondag en aten 's avonds bij De brandweerkantine. Allebei van dezelfde eigenaar, en allebei lekker.
Tussendoor wandelden we rond. Bezochten Festen, een mooie winkel en de Bijenkorf.
In De Bijenkorf waren een aantal tafels verspreid over de winkel van jonge designers die hun werk tentoonstelden.
Achter één van die tafels stond Iris Claessens, een juwelenontwerpster.
Nu ben ik echt geen juwelenmadam, meestal loop ik die etalages gewoon voorbij. Ik heb altijd hetzelfde aan: oorbellen uit grootmoeders tijd en een trouwring.
Héél soms eens een kettingske.
Maar nu werd mijn aandacht getrokken door deze oorbellen.
En kocht ik ze. Alleen al voor Iris' enthousiasme zou ik ze gekocht hebben, ik heb zelden iemand zo blij gezien met een verkoop (ik was de eerste klant, dus dat kan tellen).
Nu, ik ben zelf ook nog steeds erg blij wanneer iemand iets van me koopt (sprongetje!), dus ik begrijp het wel.
Iris' juwelen zijn geïnspireerd op de frêle-heid van de natuur: madeliefjes, bloemen, takjes, alles heel puur.
Daar kan ik me helemaal in vinden.
Ik hoop van harte dat ze alles verkocht heeft.
