Soms lukt het een dag niet.
Dan zit alles tegen. Ligt alles op een verkeerde plaats, struikel ik of laat iets vallen, stoot gegarandeerd een tas met drinken om.
meestal gaat dit gepaard met een hormonale opstoot (dat maak ik me tenminste graag wijs).
Dat zijn ook dagen waarbij ik het liefst in de zetel kruip onder een dekentje met een goede bleitfilm (geef maar door, die titels).
Ik ben dan niet ongelukkig hoor, verre van, het is gewoon een kakdag.
en dat mag.
De volgende dag schijnt de zon dan wel weer.
Ook in mijn hoofd.
Zo hoorde ik deze week een mooie quote van Camus:
"In volle winter besefte ik dat er in mij een onvergankelijke zomer zit".
Dat dekt volledig mijn lading.
De sporadische baaldagen neem ik er liefdevol bij.
Ik ontwierp dit borduurwerk tijdens zo'n dag.
